อัสลามมูอาลัยกูม...ท่านพี่น้องร่วมอุดมการณ์ทั้งหลาย *_*
สำหรับวันนี้เราจะมาว่ากันถึงเรื่อง “จิตใจหยาบกระด้าง” หลายคนอาจจะเกิดเครื่องหมาย???? ในใจแล้วซิค่ะ ว่า “จิตใจหยาบกระด้าง” เนี๊ย มีอาการเป็นอย่างไร แล้วแตกต่างกับหัวใจกำเริบหรือไม่ แล้วจะมีผลต่อร่างกายขนาดไหน (ผู้อ่านเริ่มซีเรียส แล้วอ่ะดิ) คุ คุ
...งั้นดิฉันคง(ไม่กล้า)รอช้าแล้ว จะขอบอกถึงอาการของผู้ที่มีอาการ “จิตใจหยาบกระด้าง” โดยทันทีทันใดเลยน่ะค่ะ (ผู้เขียนก้อเริ่มซีเรียสแล้วเช่นกัน) คิ คิ
**อาการของผู้ที่มีภาวะจิตใจหยาบกระด้าง**
- ไม่สามารถยอมรับคำแนะนำที่ดีของผู้อื่นได้
- แต่เมื่อได้รับคำแนะนำแล้ว จะรีบโต้แย้งทันที
- เมื่อต้องอ่านอัลกรุอาน ซิกิร หรือทำความดี จะรู้สึกลำบากใจ
- เมื่อถึงเวลาละหมาด จะรู้สึกอึดอัด และรู้สึกว่าสิ่งนั้นคือภาระ
- แต่หากละหมาดแล้ว ร่างกายเท่านั้นที่จะละหมาด ส่วนจิตใจจะไม่นิ่งอยู่กับที่ จิตใจจะเรียกร้องเพื่อสนองตัณหาของอารมณ์
- จะปฏิบัติตามนัฟซู(อารมณ์ใฝ่ต่ำ) แม้จะเหนื่อยยากเพียงไร ก็สามารถทำได้
- มีภาวะจิตใจกระเสือกกระสน ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในความสงบได้
...และจากอาการที่กล่าวมาข้างต้นนั้น มันก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่หากยังมีอีกหลายต่อหลายอาการที่ส่อไปถึงภาวะจิตใจหยาบกระด้าง ถ้ามีโอกาสคราวหน้าจะนำมาบอกต่ออีกน่ะค่ะ...อินชาอัลลอฮฺ
อืม..ต่อมาเราก็จะพูดถึงสาเหตุต่อน่ะค่ะ สำหรับสาเหตุนั้น ก็ไม่ได้ไกลตัวเราเลย เพราะเป็นสิ่งที่เราต้องเผชิญอยู่ทุกวัน มันคืออะไรอ่อ??? (คราวนี้เห็นจะซีเรียสทั้งผู้อ่านและผู้เขียนแล้วอ่ะดิ) คุคิ คิคุ
ค่ะ...สำหรับสาเหตุที่ทำให้หัวใจแข็งกระด้างนั้น หลักๆ นั้นก็คือ การพูดมาก พูดในเรื่องที่ไร้สาระ และไม่เกี่ยวข้องกับการระลึกถึงอัลลอฮฺเลย ซึ่งภาพที่เราเห็น ณ. ปัจจุบัน คนเราจะใช้เวลาส่วนใหญ่ พูดคุยกันในเรื่องไร้สาระ และยิ่งไปกว่านั้น ยังมีคนที่พูดในสิ่งที่ขัดแย้งกับหลักการศาสนาอีกด้วย
เห็นแล้วใช่มั้ยค่ะว่า เพียงแค่เราปล่อยลิ้นให้ทำงานอย่างอิสระนั้น มันก็สามารถนำไปสู่ภาวะจิตใจหยาบกระด้างได้อย่างงายดายเลยทีเดียว ดังนั้นเราควรหยุดคิดซักเล็กน้อย เราก้อสามารถควบคุมและหลีกเลี่ยงคำพูดที่ไร้สาระได้น่ะค่ะ....อินชาอัลลอฮฺ
สำหรับวันนี้เราจะมาว่ากันถึงเรื่อง “จิตใจหยาบกระด้าง” หลายคนอาจจะเกิดเครื่องหมาย???? ในใจแล้วซิค่ะ ว่า “จิตใจหยาบกระด้าง” เนี๊ย มีอาการเป็นอย่างไร แล้วแตกต่างกับหัวใจกำเริบหรือไม่ แล้วจะมีผลต่อร่างกายขนาดไหน (ผู้อ่านเริ่มซีเรียส แล้วอ่ะดิ) คุ คุ
...งั้นดิฉันคง(ไม่กล้า)รอช้าแล้ว จะขอบอกถึงอาการของผู้ที่มีอาการ “จิตใจหยาบกระด้าง” โดยทันทีทันใดเลยน่ะค่ะ (ผู้เขียนก้อเริ่มซีเรียสแล้วเช่นกัน) คิ คิ
**อาการของผู้ที่มีภาวะจิตใจหยาบกระด้าง**
- ไม่สามารถยอมรับคำแนะนำที่ดีของผู้อื่นได้
- แต่เมื่อได้รับคำแนะนำแล้ว จะรีบโต้แย้งทันที
- เมื่อต้องอ่านอัลกรุอาน ซิกิร หรือทำความดี จะรู้สึกลำบากใจ
- เมื่อถึงเวลาละหมาด จะรู้สึกอึดอัด และรู้สึกว่าสิ่งนั้นคือภาระ
- แต่หากละหมาดแล้ว ร่างกายเท่านั้นที่จะละหมาด ส่วนจิตใจจะไม่นิ่งอยู่กับที่ จิตใจจะเรียกร้องเพื่อสนองตัณหาของอารมณ์
- จะปฏิบัติตามนัฟซู(อารมณ์ใฝ่ต่ำ) แม้จะเหนื่อยยากเพียงไร ก็สามารถทำได้
- มีภาวะจิตใจกระเสือกกระสน ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ให้อยู่ในความสงบได้
...และจากอาการที่กล่าวมาข้างต้นนั้น มันก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่หากยังมีอีกหลายต่อหลายอาการที่ส่อไปถึงภาวะจิตใจหยาบกระด้าง ถ้ามีโอกาสคราวหน้าจะนำมาบอกต่ออีกน่ะค่ะ...อินชาอัลลอฮฺ
อืม..ต่อมาเราก็จะพูดถึงสาเหตุต่อน่ะค่ะ สำหรับสาเหตุนั้น ก็ไม่ได้ไกลตัวเราเลย เพราะเป็นสิ่งที่เราต้องเผชิญอยู่ทุกวัน มันคืออะไรอ่อ??? (คราวนี้เห็นจะซีเรียสทั้งผู้อ่านและผู้เขียนแล้วอ่ะดิ) คุคิ คิคุ
ค่ะ...สำหรับสาเหตุที่ทำให้หัวใจแข็งกระด้างนั้น หลักๆ นั้นก็คือ การพูดมาก พูดในเรื่องที่ไร้สาระ และไม่เกี่ยวข้องกับการระลึกถึงอัลลอฮฺเลย ซึ่งภาพที่เราเห็น ณ. ปัจจุบัน คนเราจะใช้เวลาส่วนใหญ่ พูดคุยกันในเรื่องไร้สาระ และยิ่งไปกว่านั้น ยังมีคนที่พูดในสิ่งที่ขัดแย้งกับหลักการศาสนาอีกด้วย
เห็นแล้วใช่มั้ยค่ะว่า เพียงแค่เราปล่อยลิ้นให้ทำงานอย่างอิสระนั้น มันก็สามารถนำไปสู่ภาวะจิตใจหยาบกระด้างได้อย่างงายดายเลยทีเดียว ดังนั้นเราควรหยุดคิดซักเล็กน้อย เราก้อสามารถควบคุมและหลีกเลี่ยงคำพูดที่ไร้สาระได้น่ะค่ะ....อินชาอัลลอฮฺ
วัสลามมูอาลัยกูมวารอฮฺมาตุ้ลลอฮิวะบารอก่าตุฮฺ*_*
ขอบคุณแหล่งที่มาบางส่วนของเนื้อหา "หนังสือ 40 หะดิซ ยารักษาจิตใจ"
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
มีอะไรจะติชม เชิญค่ะ